Torschlusspanik is 'n Duitse woord en vertaal na toe-hek-paniek. Die paniek wat jou oorweldig oor die geleenthede wat jy mis en gaan mis agv jou ouderdom. Dit word dikwels gebruik vir vrouens wie se biologiese klok begin dawer en hullself dus in huwelike en kinderskry instorm.
Saterdag het ek met tannie Martie (Willem se ma) gesels. Ons gesprekke begin altyd met "Hallo Nelle, hoe gaan dit? En is daar nog nie 'n baby oppad nie?" Gewoonlik antwoord ek dit polite met 'n verskoning dat ek darem nog baie jonk is vir kinders kry en dan gesels ons verder oor die alledaagse. Maar die keer besluit ek toe om die gesprek nou maar vir eens en altyd agter die rug te kry en ek vertel haar toe ek kan nie kinders kry nie en wil nie daaroor praat nie.
Nou meeste mense sou so verleë gewees het om so 'n antwoord te kry dat hulle sommer self die onderwerp sou verander. Helaas... Ek het vir amper 'n kwartier sit en luister na hoe ek dan maar iemand moet aanneem en dat ek wel vir die lief sou word. Dalk sommer een van my broer se kinders. Asof Eddie nou sy kinders sommer so goedsmoeds sou opgee... En kyk net na my keuse: Adam is op 'n jaar en 'n half uit die speelskooltjie geskors en Peter het op dieselfde ouderdom 'n oordosis pynstroop gedrink. Dalk moet ek wag en kyk hoe die derde enetjie uitdraai.
Nou het ek sit en dink oor die ouderdom en die geleenthede wat mens verbygaan. Maar daar word ook nuwe geleenthede gebore. Mens kan sê wat regtig op jou hart is en as jy oud genoeg is, sal niemand jou stilpraat nie. Ek kan nie wag nie...
Saterdag het ek met tannie Martie (Willem se ma) gesels. Ons gesprekke begin altyd met "Hallo Nelle, hoe gaan dit? En is daar nog nie 'n baby oppad nie?" Gewoonlik antwoord ek dit polite met 'n verskoning dat ek darem nog baie jonk is vir kinders kry en dan gesels ons verder oor die alledaagse. Maar die keer besluit ek toe om die gesprek nou maar vir eens en altyd agter die rug te kry en ek vertel haar toe ek kan nie kinders kry nie en wil nie daaroor praat nie.
Nou meeste mense sou so verleë gewees het om so 'n antwoord te kry dat hulle sommer self die onderwerp sou verander. Helaas... Ek het vir amper 'n kwartier sit en luister na hoe ek dan maar iemand moet aanneem en dat ek wel vir die lief sou word. Dalk sommer een van my broer se kinders. Asof Eddie nou sy kinders sommer so goedsmoeds sou opgee... En kyk net na my keuse: Adam is op 'n jaar en 'n half uit die speelskooltjie geskors en Peter het op dieselfde ouderdom 'n oordosis pynstroop gedrink. Dalk moet ek wag en kyk hoe die derde enetjie uitdraai.
Nou het ek sit en dink oor die ouderdom en die geleenthede wat mens verbygaan. Maar daar word ook nuwe geleenthede gebore. Mens kan sê wat regtig op jou hart is en as jy oud genoeg is, sal niemand jou stilpraat nie. Ek kan nie wag nie...
No comments:
Post a Comment