Ons was in Praag van 2-6 Januarie. Dit was ongewoon warm vir die tyd van die jaar, maar ons het op die weervoorspelling gesien dat dit begin sneeu het die aand na ons daar weg is.
Die gebou was naby ons hotel en is met 'n loopbrug verbonde aan die swarte toring hier onder.
Praag is deur soveel lande oorgeneem en het die beste van alles behou. Hulle glaswerk; veral hulle kristalwerk, is besonders.
Oral deur die stad is kerke en losstaande torings. Dié torings is deel van 'n kerk, maar kon net so wel uit 'n Grimm of Disneyverhaal gekom het.
Die kloktoring waarin die astronomiese klok is. Elke uur is daar 'n klompie bewegende deeltjies. Death trek 'n tou met 'n klok aan en bo in die toring is daar trompetspelers wat in elke windrigting 'n deuntjie speel. Dan klap al die toeriste hande en koop Grog of warm wyn of warm sjokolade by die stalletjies reg langs die klok.
Ons het 'n toer in een van dié onderneem.
Die astronomiese klok.
St Nicholas katedraal wat nou meestal vir konserte gebruik word omdat dit so 'n uitstekende akoestiek het.
Tydends die wisseling van die wagte, is dit die manne se taak om die meegaande musiek te verskaf.
Die katedraal bo op die heuwel in die kasteelgronde
Die beeldjie het my breed laat glimlag. Dit is skitterend duidelik presies waar die toeriste hom aanraak.
Praag bo van die kasteel af. Ek vind die kleur van die dakke so mooi warm.
'n Interessante monument ter ere van Amerika. Dié is 'n 'baie, baie dankie dat julle ons nie platgebom het in die oorlog nie' monument. Amerika het wel iets soos 150 ton bomme op hulle losgelaat, maar dit was glo per ongeluk.
Die interessante beweeglike beelde is besig om in 'n fonteintjie die vorm van Tseggië hulle ding te doen. As jy 'n seker nommer sms, sal hulle jou boodskap in die fonteintjie piepie. Of so hoor ek...
Die Karelsbrug en kasteel vanaf die Smetana-museum
Volgens ons toergids in die rooi kar, is dit hoe Praag sy naam gekry het. Blykbaar is die woord Praha (met nog 'n letter aan die einde) die Tseggiese woord vir drempel -" julle weet, daardie ding waaroor mens jou bruid moet dra as jy die huis binnekom..." Ek weet nie of die vroeëre brue dalk net drempels was nie.
Die komponis Smetana voor sy museum
Ek praat onder korreksie, maar ek dink dit is die kunsgallery die. Dit kan ook die groot konsertgebou wees wat in die middel 18 honderds gebou is en toe 'n paar jaar later afgebrand is en toe weer herbou is, wees.
Die stuk kuns los my met 'n magdom vrae...
Nog een van die waterdrempels
Roderick by die Dancing Buildings
Praag het met die Amerikaners onderhandel om nie gebom te word nie, want hulle het geen groot wapenfabrieke of so iets gehad nie. Die Amerikaners was wel onderweg om 'n ander stad, Dresden, te gaan bom en dit was 'n bewolkte dag. Een van die vlieëniers sien toe skielik tussen die wolke deur 'n stad langs 'n rivier (90%van Europa se stede?) en laat los toe en toe hy sy bomme laat val, toe swik 'n paar ander ook onder die groepsdruk. Hierdie gebou is op een van die platgebomde sites gebou.
Die is 'n kloosterhotelletjie.
Hierdie toring is wel nou aan geboue vas, maar dit lyk soos een van die menigte losstaande torings in die stad. Ek is nuuskierig wat hulle funksies was.
Die toring by die Karlsbrug
Een van my 'regrets' is dat ek nie in hierdie begrafplaas ingegaan het nie. Dit is die ou Joodse begrafplaas en die grafte word geskat op 12-diep. Dit is in die middel van die ou Joodse buurt. Van die 150 000 jode wat daar was, is daar nou maar 3000. Ek weet emigrasie en alles moet in aggeneem word, maar vir my bly dit 'n ongelooflike hartseer stuk in die mens se geskiedenis.
Selfs die standbeeld in die joodse buurt lyk of sy gitswart huil
Die sinagoge gekoppel aan die Joodse begrafplaas.
Die onderste klok loop agteruit, want die (joodse) klokmaker, het gereken die mens se lewe gaan te gou verby. (Onderstebo gesien, is die klok wel korrek.)
Bo-op die heuwel, was 'n beeld van Lenin. Met die verandering in politiek, moet hy toe maar voete maak en is 'n metronoom daar geplaas. Miskien sinspeel dit op die feit dat die lewe regtig tydsgebonde is.
Ons het besluit om die trappies tot bo by die metronoom te klim om sodiende 'n mooi rivierfoto te kan neem.
Daar was 260 trappies tot bo. Ek het getel...
Soms sien ek iets wat my herinner daaraan dat ek nie op die oomblik in Suid-Afrika is nie. Die foto is een van daardie momente.
Langs die metronoom is 'n hele draad vol skoene; meestal die vorm sneakers. Miskien het hulle uit die mode gegaan.
Die klim na bo-op die koppie was die moeite werd. Is Praag nie 'n pragtige stad nie?
Die kasteel en katedraal bo van die koppie af.
Ons het in hierdie kelder-restaurant gaan middagete nuttig.
Al hulle tradisionele etes is swaar wintergeregte. Die tyd van die jaar het ons nie omgegee daaroor nie.
Hierdie soet broodjie-worsie-goete was heerlik. Die kaneel daarop laat mens aan pannekoeke dink.
Ons het 'n glasblaser besoek. Ek het gegrinnik oor sy 'beskermende klere'
Roderick se meesterstuk was orgaanvormig.
Die beeld was ter ere van Mozart se Don Giovanni wat vir die eerste keer in die skattige teater hier onder opgevoer is. Many, many moons ago.
Roderick met al ons bagasie. Ons het die keer ietwat ligter as normaal gereis. Dit het fantastiese voordele - soos dat mens baie later by die lughawe hoef op te daag.
Praag in die nag
My aandete. Vis met tomaties en kaas en ander heerlikhede
Roderick se vark-gereg met dumplings
Tseggiese koruna
Ons rekening die eerste aand
No comments:
Post a Comment