Die 19de Junie is 'n vol dag op my kalender. Daar is drie verjaarsdae en een huweliksherdenking. Een van die verjaarsdae, is Thinus s'n, en synde hy nie ver van hier af bly nie, was dit die een wat ons toe gaan bywoon het. (Ons moes 'n partytjie in Noorweë bedank en nee sê vir een in Kaapstad - wel, ons sou moes nee sê as daar 'n partytjie was en ons genooi was.)
Thinus se partytjie was heel multikultureel. Daar was Spanjaarde, Marokane, 'n Engelse dame, Afrikaanse en Engelse Suid-Afrikaners, 'n Iraniër en natuurlik een regte Nederlander. Soos wat die aand later geword het en die vodka minder, het 'n gesing en 'n gedansery daar losgebars. Die belly dance met die klingelende muntstukke aan die belt was asemrowend mooi. Dat iemand musiek op slegs 'n trom kon maak, was ook 'n openbaring. Dat die Marokane, nes die swartes van SA ook in zulu kan jodel, was wel vir my 'n kultuurskok. Nou wonder ek wie dit by wie geleer het.
Ons is na 2 daar weg, doodmoeg, maar met genoeg moed om nog die pad huis toe aan te durf. Soms moet mens baie ver van jou geboorte-vasteland wegwees om die barre, wrede skoonheid daarvan eg te waardeer.
Thinus se partytjie was heel multikultureel. Daar was Spanjaarde, Marokane, 'n Engelse dame, Afrikaanse en Engelse Suid-Afrikaners, 'n Iraniër en natuurlik een regte Nederlander. Soos wat die aand later geword het en die vodka minder, het 'n gesing en 'n gedansery daar losgebars. Die belly dance met die klingelende muntstukke aan die belt was asemrowend mooi. Dat iemand musiek op slegs 'n trom kon maak, was ook 'n openbaring. Dat die Marokane, nes die swartes van SA ook in zulu kan jodel, was wel vir my 'n kultuurskok. Nou wonder ek wie dit by wie geleer het.
Ons is na 2 daar weg, doodmoeg, maar met genoeg moed om nog die pad huis toe aan te durf. Soms moet mens baie ver van jou geboorte-vasteland wegwees om die barre, wrede skoonheid daarvan eg te waardeer.
No comments:
Post a Comment